Satyricon retrospektywa: Federico Fellini

Obsada:
Martin Potter

Satyricon to historia dwóch młodzieńców Ascilto i Encolpio, którzy popadają w ostry konflikt o niewolnika Gitone. Drogi bohaterów się rozchodzą, a Fellini prowadzi nas przez ich niesamowite przygody zaczerpnięte z Metamorfoz Owidiusza, Złego osła Apulejusza oraz swojej własnej wyobraźni. Ze szczątków fabuły wynurzają się wątki zabójstwa cesarza, cyrku, Hermafrodyty, Ogrodu Rozkoszy, uczt u patrycjuszy. Przenikająca film biseksualność jest wyrazem poszukiwania utraconej jedności, pełni. Podobnie jak obrzędowy erotyzm, który wyraża pragnienie by odtworzyć choćby na moment nienaruszone źródło sakralności i mocy.

Satyricon jest filmem "złego spojrzenia". Ludzie są nędzni i spotworniali. Psychodeliczny spektakl Maestra olśniewa bogactwem, sugestywnością wizji, dla której nie istnieją granice możliwości technicznych. Starożytny Rzym pokazany jest bez konwencjonalnych uproszczeń, Fellini starał się "wejść" w istotę epoki, pokazać świat odległy od naszego, tak by widz poczuł dzielący go od przedstawionych realiów dystans, obcość. Dzieło Petroniusza, na którym opiera się fabuła nie przetrwało w całości, i z tej fragmentacji uczynił Fellini artystyczną zasadę filmu.

Maria Kornatowska, Fellini