Amarcord
pokazy na rynku
retrospektywa: Federico Fellini
| |
|
|
|
reż. Federico Fellini
/
Włochy, Francja 1973
/
127’
|
Opis filmu
Obsada:
Pupella Maggio (Miranda Biondi), Armando Brancia (Aurelio Biondi), Magali Noël (Gradisca), Ciccio Ingrassia (Teo), Nando Orfei (Patacca), Luigi Rossi (Prawnik), Bruno Zanin (Titta)
Titta Benzi, główny bohater Amarcordu, jest wzorowany na przyjacielu z dzieciństwa Felliniego, dzieciństwa w prowincjonalnym kurorcie Rimini. Film opisuje lata 30-te, krytyczne dla włoskiej historii, lata, które zadecydowały o tym, że faszystowska ideologia wniknęła do świadomości ludzi. Przede wszystkim jednak Amarcord to wspomnienie dzieciństwa, nostalgiczny portet raju utraconego. W kadrach pokazujących beztroską młodość Fellini zawiera również poszukiwanie przyczyn podatności na grupową hipnozę i widzi ją w marazmie, ograniczoności horyzontów i permanentnej frustracji, poszukiwaniu substytutów. Całe swe życie - mówi Fellini - przeciętny Włoch uczy się głupoty. Głupota bierze swój początek na plebanii i w kościele, a umacnia w szkole(...) i konsoliduje w małżeństwie.
Zrodzony z inspiracji malarskich, autobiograficzny fresk pełen opisów uroczystości, krajobrazów, klimatu pór roku... Estetyka bliska obrazom Breughla, bo przecież film to malarstwo, a nie literatura jak mówił Fellini. Amarcord jest autobiografią nie tyle faktów, ile psychiki i emocji. Jest rozładowaniem urazów i zahamowań dzieciństwa, kompleksów prowincji. Jest opisem niedojrzałości.
Maria Kornatowska, Fellini
|